احمد شرع، رئیس‌جمهور موقت سوریه در سفر به مسکو مورد استقبال ولادیمیر پوتین قرار گرفت. به گفته مقام‌های سوری، استرداد بشار اسد با گذشت ۱۰ ماه از سقوط حکومت او از جمله موضوعات مطرح شده در ملاقات پوتین و شرع است.رئیس‌جمهور موقت سوریه روز چهارشنبه ۱۵ اکتبر (۲۳ مهر) در سفر به مسکو مورد استقبال ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه قرار گرفت. به گفته مقام‌های سوری، استرداد اسد با گذشت ۱۰ماه از سقوط حکومت او از جمله موضوعات مطرح شده در ملاقات پوتین و احمد شرع است.

احمد شرع در آغاز این دیدار با اشاره به روابط تاریخی دو کشور گفت که در پی بازگرداندن دمشق از انزوای جهانی است، از این رو قصد دارد روابط دمشق با مسکو را "بازتعریف" کند.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

به گفته ناظران سیاسی، با وجود آن که پوتین در برابر دوربین‌های تلویزیونی در کاخ کرملین به گرمی از شرع استقبال کرد، اما انتظار می‌رود که رئیس‌جمهور سوریه پشت درهای بسته بر مسکو فشار آورده باشد تا اسد را که پس از برکناری به روسیه گریخته بود، به دمشق تحویل دهد.

همچنین گفته می‌شود که دو طرف درباره وضعیت پایگاه‌های نظامی ارزشمند روسیه در سوریه، از جمله پایگاه دریایی طرطوس و پایگاه هوایی حمیمیم، گفت‌وگو کرده‌اند. سرنوشت این پایگاه‌ها پس از تصرف کشور به دست شورشیان مخالف اسد همچنان نامشخص مانده است.

بیشتر بخوانید: سوریه پسا اسد؛ از نادیده گرفتن نوروز تا مقاومت اقلیت‌ها علیه تمرکز قدرت

طبق گزارش رسانه‌های بین‌المللی، شرع در جریان این دیدار خطاب به پوتین گفت: «ما در تلاشیم تا ماهیت روابط با روسیه را به شکلی تازه بازسازی و بازتعریف کنیم، به‌گونه‌ای که برای سوریه استقلال، حاکمیت، وحدت و تمامیت ارضی و همچنین ثبات و امنیت فراهم شود.»

رئیس‌جمهور روسیه نیز از "روابط ویژه" میان دو کشور که "در طول چند دهه توسعه یافته‌اند" تمجید کرد. با این حال، در دیدار علنی، هیچ‌یک از دو طرف به موضوع اسد و همچنین پایگاه‌های روسیه، که نقاط اصلی اختلاف در روابط دو کشور هستند، اشاره نکردند.

اختلاف بر سر موضوع پناهندگی اسد در روسیه

یک مقام دولتی سوریه پیش از این دیدار به خبرگزاری فرانسه گفته بود که شرع در زمان حضور در مسکو از پوتین خواهد خواست، اسد را که روسیه می‌گوید "به دلایل انسان‌دوستانه" از او محافظت می‌کند، به دمشق تحویل دهد.

این مقام که نخواست نامش فاش شود به خبرگزاری فرانسه گفت: «شرع از رئیس‌جمهور روسیه خواهد خواست تمامی افرادی را که مرتکب جنایات جنگی شده و در روسیه حضور دارند، از جمله بشار اسد، تحویل دهد.»

سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، اوایل هفته جاری تایید کرده بود که اسد همچنان در مسکو زندگی می‌کند. لاوروف روز دوشنبه در نشستی گفته بود: «ما به بشار اسد و خانواده‌اش صرفا به دلایل انسان‌دوستانه پناه داده‌ایم. او در پایتخت ما هیچ مشکلی برای اقامت ندارد.»

بیشتر بخوانید: مظلوم عبدی از "توافق اولیه" برای ادغام کردها در ارتش سوریه خبر داد

روسیه در جریان جنگ داخلی خونین ۱۴ ساله سوریه، متحد اصلی اسد بود و با ارائه حمایت نظامی مهم، او را در قدرت نگه داشت.

هواپیماهای جنگی روسیه در زمان جنگ داخلی سوریه، مناطق تحت کنترل شورشیان، از جمله استان ادلب در شمال‌غرب کشور را که در سال‌های پایانی جنگ عمدتا در دست گروه هیئت تحریرالشام بود، بمباران کردند.

در جریان عملیات دولت سابق سوریه در زمان بشار اسد که اواخر سال ۲۰۱۹ برای بازپس‌گیری بخش‌هایی از این استان آغاز شد، مسکو صدها حمله هوایی به این سنگر شورشیان انجام داد که موجب تلفات و ویرانی گسترده، از جمله تخریب زیرساخت‌های غیرنظامی مانند مدارس، بیمارستان‌ها، بازارها و مناطق مسکونی شد.

بیشتر بخوانید: احمد شرع در سازمان ملل: سوریه از تهدید به فرصت تبدیل شده است

مسکو همچنین در آن زمان، توافق‌های موسوم به "آشتی" میان نیروهای دولتی اسد و گروه‌های مخالف در چندین منطقه سوریه را ترتیب داد که منجر به تخلیه ده‌ها هزار غیرنظامی و جنگجو به سمت ادلب شد. اما گروه مخالف هیئت تحریرالشام که احمد شرع از رهبران آن بود، جزو این توافق‌ها نبود.

روسیه همچنین در جریان جنگ داخلی سوریه، در سال ۲۰۲۰ هیئت تحریرالشام را در فهرست رسمی "گروه‌‌های تروریستی" قرار داده بود.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

گروه شبه‌نظامی اسلام‌گرای هیئت تحریرالشام و گروه‌های متحد آن، در ۸ دسامبر سال ۲۰۲۴، حکومت بشار اسد را سرنگون کردند. پس از آن، این گروه، پارلمان پیشین و حزب حاکم بعث را منحل و قانون اساسی سال ۲۰۱۲ را نیز لغو کرد.

سوریه پس از سقوط اسد، با سرعت فزاینده‌ای در حال ادغام در جامعه جهانی است.

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، روز دوشنبه (۸ تیر) با صدور یک فرمان اجرایی، تحریم‌های گسترده آمریکا علیه سوریه را که از سال ۲۰۰۴ برقرار بود، لغو کرد. این تحریم‌ها بخش بزرگی از نهادهای دولتی سوریه از جمله بانک مرکزی این کشور را هدف قرار می‌داد و موجب انزوای مالی گسترده دمشق شده بود.